Moederinstinkt

"Papa, basen" Een klein driftig mannetje staat naast me te wijzen naar een object in het keukenkastje. "O nee, hij heeft hem gevonden," Met een diepe zucht pak ik de bellenblaas waarvan ik dacht dat ik hem goed genoeg verstopt had. Een paar dagen eerder had ik het briljante idee om een bellenblaas voor Jonathan mee te nemen. Het viel in zeer goede aarde bij het kleine meneertje. Enthousiast stortte hij zich op de bellen die ik voor hem blies, waarbij de nodige vreugdekreetjes geslaakt werden. Uiterst tevreden keek ik toe. Dit was een goede aankoop. Hij vond het leuk en dat voor een paar cent! Na een minuut of tien blazen voelde ik mij wat licht in het hoofd worden, dus ik zei: "Nog een keer en dan is het klaar." Ik blies en zette de bellenblaas weg. "Nee, nee, nee, nee!!!" Gillend stortte hij zich ter aarde en toen ik wegliep klampte hij zich jengelend aan mijn been vast. Geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om toe te geven. Na